Πως έμοιαζε η φροντίδα των πρόωρων νεογνών παλιότερα;
Τη δεκαετία του 1930 και στις αρχές του 1940, οι μονάδες εντατικής νοσηλείας νεογνών (ΜΕΝΝ) ήταν αρκετά διαφορετικές από τις σύγχρονες μονάδες που γνωρίζουμε σήμερα. Οι πρακτικές φροντίδας για τα νεογνά, ειδικά τα πρόωρα, ήταν περιορισμένες λόγω της έλλειψης τεχνολογίας και εξειδικευμένου εξοπλισμού.
Πριν από 85 χρόνια, το 1939 ο φωτογραφικός φακούς του περιοδικιού LIFE μπήκε στο νοσοκομείο Boston Lying-In,καταγράφοντας τις εγκαταστάσεις για τη φροντίδα πρόωρων βρεφών. Παρόλο που η τεχνολογία που απεικονίζεται στις φωτογραφίες της εποχής διαφέρει σημαντικά από τον σύγχρονο εξοπλισμό που χρησιμοποιείται σήμερα, η αφοσίωση του ιατρικού προσωπικού και οι εντατικές προσπάθειες για να κρατηθούν στη ζωή οι μικροί μαχητές φαίνεται ότι παραμένουν διαχρονικές.
Οι πρώτες θερμοκοιτίδες ήταν πολύ απλές κατασκευές, πολλές από αυτές βασισμένες σε τεχνικές που χρησιμοποιούνταν για τη διατήρηση θερμότητας σε ζώα. Είχαν περιορισμένες δυνατότητες ελέγχου θερμοκρασίας και δεν παρείχαν ελεγχόμενα επίπεδα οξυγόνου, όπως γίνεται σήμερα.
Οι θεραπείες που διατίθεντο για τα νεογνά ήταν επίσης περιορισμένες. Δεν υπήρχε η δυνατότητα μηχανικού αερισμού, ενώ και τα επίπεδα οξυγόνου στον αέρα των θερμοκοιτίδων δεν ελέγχονταν με ακρίβεια, γεγονός που οδηγούσε σε προβλήματα όπως η βλάβη του αμφιβληστροειδούς (προβλήματα όρασης).
Η ειδικότητα της νεογνολογίας δεν είχε ακόμα αναπτυχθεί, οπότε οι παιδίατροι και οι νοσηλευτές δεν είχαν τις σημερινές εξειδικευμένες γνώσεις για τα πρόωρα νεογνά. Το προσωπικό δεν ήταν αρκετά εκπαιδευμένο για τις ανάγκες των πρόωρων και των ευπαθών βρεφών. Η εμπειρία βασιζόταν κυρίως στην παρατήρηση και την εμπειρική γνώση, χωρίς τις σημερινές επιστημονικές κατευθυντήριες οδηγίες.
Το μικρό μέγεθος και η ευθραυστότητα των πρόωρων βρεφών έκαναν δύσκολη την ανεύρεση εξοπλισμού προσαρμοσμένου στις ανάγκες τους. Ορισμένες παρεμβάσεις γίνονταν με χρήση εξοπλισμού που είχε σχεδιαστεί για μεγαλύτερα παιδιά ή ενήλικες.
Επιπλέον, οι κανόνες στις ΜΕΝΝ τότε περιλάμβαναν αυστηρά πρωτόκολλα αποστείρωσης και αποφυγής λοιμώξεων. Οι γονείς, ιδιαίτερα οι μητέρες, έμεναν έξω από τους θαλάμους νεογνών και τους επιτρεπόταν μόνο να βλέπουν τα μωρά τους μέσα από γυάλινα διαχωριστικά. Μπορούσαν συνήθως να τα βλέπουν για περιορισμένο χρονικό διάστημα, όπως μία ώρα την ημέρα.
Τότε οι γιατροί πίστευαν ότι οι γονείς ήταν πιθανές πηγές λοιμώξεων, και έτσι απαγορευόταν να αγγίζουν ή να βρίσκονται κοντά στα νεογνά, ιδιαίτερα τα πρόωρα, για λόγους πρόληψης.
Οι ιατρικές γνώσεις της εποχής δεν είχαν ακόμη αναγνωρίσει τα οφέλη της σωματικής επαφής, όπως το “kangaroo care” (φροντίδα καγκουρό), όπου τα πρόωρα βρέφη έρχονται σε άμεση δερματική επαφή με τους γονείς τους. Αυτό είχε σημαντικές ψυχολογικές και αναπτυξιακές επιπτώσεις στα βρέφη, που επιβεβαιώθηκαν με μεταγενέστερες έρευνες.
Η κατάσταση για τα πρόωρα βρέφη στις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα ήταν πολύ δύσκολη, και τα ποσοστά επιβίωσης ήταν αρκετά χαμηλά. Τα ποσοστά επιβίωσης εξαρτώνταν από την εβδομάδα κύησης, με τα πιο μικρά και πρόωρα μωρά (λιγότερο από 30 εβδομάδες) να έχουν πολύ περιορισμένες πιθανότητες επιβίωσης.
Η ανάγκη για σταθερή θερμοκρασία είχε αναγνωριστεί, αλλά δεν υπήρχαν πάντα κατάλληλα εργαλεία για να επιτευχθεί. Επίσης, οι συνθήκες υγιεινής ήταν σημαντικά λιγότερο ελεγχόμενες από ό,τι σήμερα, και οι λοιμώξεις ήταν συχνή αιτία θανάτου για τα πρόωρα μωρά.
Η ψυχολογική στήριξη της μητέρας και της οικογένειας δεν υπήρχε ως έννοια, με αποτέλεσμα πολλοί γονείς να περνούν μεγάλη αγωνία και θλίψη λόγω της κατάστασης των νεογνών τους. Σήμερα, η υποστήριξη αυτή θεωρείται βασικό μέρος της φροντίδας σε μια ΜΕΝΝ, με τους γονείς να ενθαρρύνονται να βρίσκονται κοντά στα μωρά τους.
Συμπερασματικά
Πριν από 80-90 χρόνια, τα πρόωρα βρέφη αντιμετώπιζαν εξαιρετικά χαμηλά ποσοστά επιβίωσης και οι συνθήκες στις ΜΕΝΝ ήταν πρωτόγονες σε σύγκριση με τις σημερινές. Η πρόοδος στην τεχνολογία, την ιατρική και την κατανόηση των αναγκών των νεογνών οδήγησε σταδιακά σε πολύ καλύτερες προοπτικές επιβίωσης και ποιότητας ζωής για τα πρόωρα βρέφη, ιδίως από τις δεκαετίες του 1980 και έπειτα.
Πηγή και εικόνες: Time.com
YelloWizard